ျမန္မာ႔ ပန္းခ်ီေက်ာ္ ဝသုန္ ကြယ္လြန္ ရွာေလၿပီ

ျမန္မာ႔ နာမည္ေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာ ဝသုန္ (အမည္ရင္းမွာ ဦးခင္လွ) အသက္ (၆၁) ႏွစ္သည္ ယေန႔ နံနက္က အဆုတ္တီဘီ ေရာဂါျဖင့္ ကန္ေတာ္ကေလး သူ၏ ေနအိမ္တြင္ နံနက္ ၇နာရီ ၁၅မိနစ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားျပီ ျဖစ္သည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ကာလမ်ားဆီတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၃၈လမ္းရွိ ေမာ္လၿမိဳင္ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ ဖြဲ႔စည္းေသာ ကာတြန္း ႏွင္႔ ပန္းခ်ီ ပန္းပု သမဂၢတြင္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ဖူးသည္၊

၁၉၆၄ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီမ်ား စတင္ ေရးဆြဲခဲ့သူ ျဖစ္သည္၊ သူ၏ လက္ရာမ်ားအနက္ ခ်စ္ဦးညိဳ၏ "လကၤာဒီပခ်စ္သူ" ႐ုပ္ျပကာတြန္း သ႐ုပ္ေဖာ္ျဖင္႔ တဟုန္ထိုး ေက်ာ္ၾကားလာခဲ႔သည္။ ၁၉၇၀ ဝန္းက်င္တြင္ သူသည္ ေရေဆး၊ ဆီေဆး ႏွစ္မ်ဳိးလံုးျဖင့္ ေရးဆြဲေလ့ရွိကာ ေရေဆးျဖင့္ ေရးဆြဲျခင္းကို ပိုမို အားသန္သူျဖစ္သည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္အတြင္း ကိုရီးယားႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဖီလာဒဲလ္ဖီးယား တြင္ ပန္းခ်ီျပပြဲမ်ား က်င္းပခဲ့ေသးသည္။

သူ႔ အေၾကာင္းကို ရိုက္ကူးထားေသာ မွတ္တမ္းတင္ ဗီဒီယိုအား အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစုိက္ National Geographic အဖြဲ႔မွ ေအာက္တိုဘာလ (၃) ေန႔တြင္ ဆုခ်ီးျမွင္႔ခဲ႔ေသာ (၅) ၾကိမ္ေျမာက္ ႐ုပ္ရွင္ပဲြေတာ္၌ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ဒါရိုက္တာ ၾကည္ျဖဴသွ်င္ ဒုတိယအႀကိမ္ မွတ္တမ္းတင္ ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးခဲ႔ေသာ A Sketch of Wathone သည္ ပန္းခ်ီ ဝသုန္၏ အႏုပညာ၊ သူ႔ဘဝ ႏွင္႔ မိသားစု အေၾကာင္းကို ၂၀၀၅ခုႏွစ္ အကုန္တြင္ လင္ေဆး မာရစ္ဆင္ ဦးစီးကာ အျခားေသာ ဥေရာပႏွင္႔ ၾသစေတးလ်ားမွ သင္ေထာက္ကူ ၈ဦးတို႔ႏွင္႔ အတူ ရုပ္ရွင္ပညာသင္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား ၁၂ဦးတို႔ ပန္းခ်ီ ဝသုန္၏ အိမ္ႏွင္႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေဟာ္တယ္ အခ်ဳိ႕တြင္ ရိုက္ကူး ခဲ႔ေသာ ဝသုန္႔ အေၾကာင္း မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္ျဖစ္သည္။

ၾကာသပေတးေန႔ ညေန ၃နာရီတြင္ ေရေ၀းသုႆန္တြင္ သျဂိဳဟ္မည္ ျဖစ္သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ဇနီး ေဒၚစန္းေအးႏွင့္ သား၂ဦး သမီး၂ဦး က်န္ရစ္ထားခဲ့သည္။

"အစားထိုးမရေသာ ျမန္မာ ပန္းခ်ီေက်ာ္ ဝသုန္ ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ ………"
Photo from Flickr

ပန္းခ်ီ၀သုန္ရဲ႕ ၀တၱဳတို
ပန္းခ်ီဆရာ၀သုန္ ကြယ္လြန္သြားပါၿပီ.. ဆရာဝသုန္႔ကို ဆံုး႐ႈံးတာ ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္တင္မဟုတ္ဘူး ဝတၳဳတိုေရးသူတေယာက္ပါ ဆံုး႐ႈံးရတာလို႔ ေျပာၾကပါတယ္.. အမွတ္တရအေနနဲ႔ သူေရးတဲ့ ၀တၱဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ တင္ေပးလိုက္တယ္.. အရမ္းေတာ့တိုေပမယ့္ ေက်နပ္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္.. း)(from ma nan nyi)


"အတိုတကာ့ အတိုဆံုးေမတၱာစာ"
ပန္းခ်ီ၀သုန္ရဲ႕ ၀တၱဳတို

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က ...
ကၽြန္ေတာ္မိန္းမရစ .. ၊ အဘိုးအဘြားမ်ားရြာသို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
“လူေလး၊ အခု မင္းဘာလုပ္သလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ ပန္းခ်ီဆဲြတယ္ အေမႀကီး”
“ လူေလး .. မင္း အိမ္ေထာင္လည္းက်ေနၿပီ၊ ကိုယ္၀ါသနာပါရာခ်ည္းပဲ လုပ္မေနနဲ႔၊ အလုပ္ေလးဘာေလး လုပ္ပါဦး”
အေမႀကီး (အဘြား)သည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စာနည္းနည္းသာ သင္ဖူး၏။ ေခတ္ပညာ မတတ္ေပ . .။
ကၽြန္ေတာ္ယဲ့ယဲ့ ၿပံဳးမိသည္။
* * *

တစ္ေန႔က ရြာမွလူႀကံဳႏွင့္ ဆန္တစ္တင္း အေမႀကီးပို႔လိုက္သည္။ ပဲတီပင္ေပါက္ လက္ေရးႏွင့္ အေမႀကီး၏ စာတစ္ေစာင္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရ၏။
"လူဂေလး အေမဂ်ီးစဂါးကို နားမေထာင္ဘဲ ဗဂ်ီဘဲ ေရးေနသီ၊ ခေလးလည္း ၄ေရာက္ရပီ၊ အလုပ္ေလးဘာေလးလဲ လုပ္အံုး။
အေမဂ်ီး"

ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းမွ မၿပံဳးႏိုင္။

၀သုန္
(၁၉၉၀ ခုႏွစ္၊ ေမလ၊ မေဟသီမဂၢဇင္း)